Health as business

#OngezondheidsEconomie: als zakelijke structuren winstdoelstellingen koppelen aan de al dan niet sluimerende ongezondheid van grote massa’s mensen.

Die zakelijke structuren moet je dan zien in het licht van #Organismiteit, ofwel het bestaan van wereldomvattende en mens-overstijgende organismen, met eigen doelen, waarden en normen, welke een verborgen agenda volgen. Uiteraard bestaat zo’n organisme uit heel veel mensen, maar ook uit bureaucratische machtsstructuren en lobby-clubs die elk individueel initiatief en beetje externe invloed weten te smoren. Als zo’n structuur een verdienmodel heeft ontwikkeld, zal het alles doen om de winsten via die as zeker te stellen en te maximaliseren, òòk als dat voor onze gezondheid niet wenselijk is. Meerdere van die structuren samen ondersteunen elkaar, en gebruiken de mensenmassa als een veestapel die je in stand houdt om eraan te blijven verdienen.

Dat betekent ook dat #OngezondheidsEconomie niet het gevolg is van de individuele inspanningen van zovelen die op welke manier dan ook met hart en ziel zorgen voor anderen. Deze mensen zijn vaak vreselijk gefrustreerd door de beperkingen die hen opgelegd worden, wat weer tot andere ongezonde situaties leidt. Er zijn daarnaast nog veel meer kleinschalige initiatieven die eigenlijk alle steun verdienen, maar in het huidige economische en wettelijke bestel weinig kansen krijgen.

#OngezondheidsEconomie zorgt ervoor dat:

  1. Er steeds nieuwe ongezonde toestanden en ziektes worden geïdentificeerd
    (met bijbehorende therapieën, medicatie of behandelmethodes)
  2. Mensen door hun aangeleerde leefstijl in een “gezonde ongezondheid” blijven volharden
  3. Mensen die het nodig hebben en het kunnen betalen, specialistisch behandeld worden
    (terwijl de grote massa door de goedkopere standaard tredmolen gaat)
  4. Instanties bepalen wat wanneer goed is voor jou, en wat niet, terwijl ze daarvoor jouw geld beheren
  5. Er weinig aandacht is voor lange termijn effecten van industriële activiteiten en het overmatig gebruik van stoffen
  6. Naast lichamelijke ook geestelijke ongezondheid steeds meer aandacht krijgt
  7. Er een exponentiële groei is van mensen die zorg en gezondheid tot hun beroep maken
  8. Dood en overlijden iets is wat zo lang mogelijk moet worden uitgesteld
  9. Menswaardigheid ondergeschikt raakt aan ethiek en regelgeving
  10. Kleinschalige zorg en preventie verdwijnt ten gunste van grote bedrijven

Dat dit kan gebeuren, komt omdat we onzeker gemaakt worden. Het liefst willen we allemaal vele jaren in goede gezondheid met elkaar doorbrengen, maar de informatiestromen benadrukken steeds weer dat zoiets niet vanzelfsprekend is.

Onbewust zijn we allemaal onzeker over sterven en gezondheid.

Het thema #OngezondheidsEconomie is zo veelomvattend, dat een eenvoudige inleiding niet mogelijk is.
Daarom gewoon wat open vragen om de gedachten te stimuleren (zeker als je de vragen in samenhang met elkaar beschouwt):

  • Waarom compenseren we de hoeveelheid bureau-werk met regelmatige fitness en workouts?
  • Waarom komen steeds weer misstanden in de voedingsmiddelenindustrie aan het licht?
  • Waarom innoveren we vooral op behandeling van ziektes en kwalen, en niet op preventie?
  • Waarom zijn gezonde dingen zoveel duurder dan ongezonde?
  • Waarom subsidiëren industrieën zoveel niet-industriële activiteiten van invloedrijke mensen?
  • Waarom ontstaat er steeds meer vakspecialisme beschermende regelgeving die het werk  van individuele dienstverleners onmogelijk maakt ten gunste van de grotere organisaties?
  • Waarom blijft iemand werken bij een chemisch concern waar gif geproduceerd wordt?
  • Waarom is vrijwillige euthanasie zo’n beladen onderwerp?
  • Waarom worden sommige stoffen gecriminaliseerd en verboden, en andere niet?
  • Waarom duurt het zo lang voordat het toevoegen van extra suiker en zout in industriële voedingsbereiding tot natuurlijke waarden wordt teruggebracht?
  • Waarom probeert marketing door het presenteren van misleidende informatie mensen tot aanschaf van hun doorsnee product te bewegen?
  • Waarom blijven we met schadelijke stoffen werken totdat feitelijk aangetoond is dat mensen er ziek van worden?
  • Waarom moeten we zoveel controle-organen hebben om te bewaken of bedrijven zich wel aan de regels houden?
  • Waarom weegt het economisch belang van een frauderend bedrijf zwaarder dan het afschrikwekkend effect van een sluiting?
  • Waarom werken grote concerns kleinschalige initiatieven tegen die blijkbaar te concurrerend zijn, in plaats van ze te omarmen als een beter alternatief?
  • Waarom is er tijdens de opleidingen, van kleins af aan, zo weinig aandacht voor gezondheid en preventie?
  • Waarom heeft een topbestuurder geen probleem met een enorme vertrekpremie als zijn bedrijf jarenlang heeft bijgedragen aan algemene ongezondheid?
  • Waarom hebben ingenieurs geen wroeging over het vervalsen van meetresultaten met betrekking tot dieselmotoren?
  • Waarom zijn er zoveel individuen die misbruik maken van de goedgelovigheid van hun cliënten?
  • Waarom besteden we zoveel geld en kennis aan massavernietiging en oorlogstuig in plaats van aan duurzame vrede en samenleving?
  • Waarom… houden we elkaar ongezond?

Ik ben benieuwd of deze vragen andere symptomen van #OngezondheidsEconomie oproepen!