Ambitie

Ambitie is een van de eigenschappen waardoor mensen zich van elkaar onderscheiden. Het zorgt ervoor dat leiders opstaan, en is een essentiële voorwaarde voor verdergaande #Organismiteit. Het is een beetje een #HersenTruc dat we vinden dat iedereen ambitie moet hebben, een uit kapitalistische denkwereld overgewaaide overtuiging. De idee dat je het hoogste moet bereiken, je maximaal moet inzetten, blijven proberen, want anders ben je niks waard, die idee richt veel schade aan. Al op de middelbare school begint die differentiatie, helemaal voorbijgaand aan natuurlijke groei en ontwikkeling van interesses. Ik zag de tobberds (zoals ik ze altijd maar noem) in het bedrijfsleven, terwijl ze zuchten onder de druk van partner, baas en business. Ik zie ze opkomen en ondergaan in de politiek.

Ik denk maar zo: als het voor jou goed voelt, verwerkelijk dan jouw ambities. Zorg ervoor dat je niet probeert louter en alleen aan de verwachtingen van anderen te voldoen. Vooral andermans ambities kunnen verstikkend werken als jou daarin een rol wordt toebedacht.
Heb je geen of weinig ambities, dan is er niets aan de hand. Ook dan heb je een rol in de samenleving, net als waarschijnlijk de rest van de 80% die andere zwaartepunten (zouden willen) kiezen in hun leven. Blijf echter wel opletten dat ambitieuze wolven geen misbruik van je maken voor eigen gewin. Gelukkig is ambitie vanwege de ingebouwde polarisatie een zelfregelend systeem, zolang er vrijheid en transparantie bestaat.

Als ik aan geforceerd ambitieuze mensen denk, dan komt bij mij de analogie met vuurpijlen naar boven (zeker nu we afstevenen op een nauwelijks nageleefd vuurwerkverbod). Als je ze koopt, zijn vuurpijlen mooi en veelbelovend. Eigenlijk is dat de beste fase in hun bestaan: de belofte, de verwachting, de potentie van een betovering. Met mensen is dat ook zo: er zijn maar weinigen die gewoon een veelbelovende vuurpijl blijven. Die leven trouwens wel het langst. Het gros explodeert en verdwijnt, sommigen mooi en spectaculair, anderen onzichtbaar met hooguit een vleugje kruitdamp. Sommigen nemen afscheid met een alom gehoorde knal, anderen doven uit met een natte sisser. De vuurpijl die ik bewaard heb, daar kan ik nog steeds een verhaal bij vertellen wat tot de verbeelding spreekt.