Leed en ontbering werpen de mens terug op de primaire behoeften, en geven geen ruimte aan kritische signalen. Een dictator vergiet bloed voor zijn eigen veiligheid.
Polarisatie
Niemand voelde zich gehoord, maar niemand luisterde ook echt naar de ander.
Tegenpolen trekken elkaar aan, en dan kon je er maar beter het beste van maken!
Tussenstop
Het leven draait helemaal om de reis,
niet de verwachte bestemmingen.
Een tussenstop is als een ankerpunt voor een nieuw perspectief.
Rapport Gaia.10.02.22-1
De Coronapandemie is een unieke gebeurtenis op de wereld, zo’n beetje als de afgelopen Wereldoorlogen (en heeft er ook wel wat van weg).
Statistiek en de macht van grote getallen
Wat mij verontrust is dat mensen zo enorm veel waarde hechten aan getallen. En dat je alleen maar mee mag doen in de discussie als je zelf ook gewapend bent met getallen, liefst nog dezelfde set als je gesprekspartner. Plotseling krijgt het woordje “normaal” een bijna mathematische betekenis.
Sleutelwoorden
Sleutelwoorden zitten vaak verpakt in een context die het geheel ogenschijnlijk wat neutraliseert. Je reageert op het triggerwoord, en de verteller kan altijd zeggen dat het woord niet uit z’n context gehaald mag worden.
Omkeerbaarheid
Omkeerbaarheid is als toets-vraag een belangrijke strategie om de juiste balans te vinden bij het beoordelen van situaties. Het voorkomt tunnelvisie, polariserend gedrag, en een al te gemakkelijk ingenomen positie vanuit je comfortzone.
Ambitie
Als het voor jou goed voelt, verwerkelijk dan jouw ambities. Zorg ervoor dat je niet probeert louter en alleen aan de verwachtingen van anderen te voldoen. Vooral andermans ambities kunnen verstikkend werken als jou daarin een rol wordt toebedacht.
De sjoelbak van het leven
Ik moet erkennen dat de Corona-crisis ook wel positieve aspecten heeft. Sinds enige tijd ligt bij ons de sjoelbak permanent op de keukentafel. De sjoelbak als je leven, en jij die de schijven als intenties afvuurt op je doelen.
Levenstestament
Het document dat ik mijn notaris heb laten opstellen voldoet aan alle wettelijke voorwaarden en eisen. Helaas is het een zwakke afspiegeling van wat ik ècht wil. Ik mag zeggen dat behandelingen zonder perspectief en reanimatie niet gewenst zijn. Ik mag vertellen wat ik als hulpbehoevende in het grijze gebied tussen normaal gezond en bijna-dood nog als zinvol zie. Maar wat ik ècht wil is euthanasie zodra ik daarom vraag, en dat is praktisch onmogelijk. Als zodanig is mijn levenstestament een concessie aan een samenleving met wetgeving die nog niet zover is.