Eigenlijk zou ik, als de stroming van de tijd aan mijn voeten trekt, ongemerkt en stilletjes spoorloos willen verdwijnen, zodat de herinnering aan mijn gedeelde leven niet overschaduwd wordt al het gedoe rondom mijn dood.
Rapport Gaia.10.02.22-1
De Coronapandemie is een unieke gebeurtenis op de wereld, zo’n beetje als de afgelopen Wereldoorlogen (en heeft er ook wel wat van weg).
Ambitie
Als het voor jou goed voelt, verwerkelijk dan jouw ambities. Zorg ervoor dat je niet probeert louter en alleen aan de verwachtingen van anderen te voldoen. Vooral andermans ambities kunnen verstikkend werken als jou daarin een rol wordt toebedacht.
De teloorgang van de USA
Wat er nu in de USA gebeurt heeft natuurlijk impact op de rest van de wereld, maar mijn vermoeden is dat het einde van de machtsperiode van de USA nu in gang is gezet. Door de binnenlandse gevolgen van armoede, rellen en revolutie en langzame instorting van het bedrijfsleven zal het volk het meeste lijden. Het zal Amerika waarschijnlijk net zo vergaan als zovele andere landen waar een omwenteling plaatsvond, en dat is allerminst een fijn idee.
Tolerantie
“Weet je, ” zegt de buurman ter afscheid, “ik zag mensen in die groep die ik overdag heel anders meemaak. Dan zijn ze vriendelijk en open, en helemaal niet zo agressief als vanavond. Zo’n optocht is niet het probleem. Het gevaar zit ‘m in die ene ambitieuze politicus die deze massa gebruikt voor zijn eigen gewin. Die loze kreten gebruikt om er beter van te worden, door sympathie te wekken en beloftes te doen die niet realistisch zijn. ”
Het verhaal van de Abdij
John en Edith kijken verbaasd naar de ruïnes die het uitgestrekte terrein bedekken. Ze kenden natuurlijk wel huizen van steen, maar die waren meestal èèn verdieping hoog. Bij uitzondering was er een toren van 3 verdiepingen, met daarop dan nog een houten opbouw. De gebouwen waar ze nu naar kijken moeten vroeger gigantisch geweest zijn! Overal steile muren, hoge ramen, grote deuren, dikke steunberen om de wanden te steunen… Zoiets imposants hebben ze nog nooit gezien!
Keuzevrijheid
Het is ons hoogste ideaal: maximale keuzevrijheid hebben en zelf weten wat goed voor je is.
Alsof je een menukaart voor jouw leven hebt met alle mogelijkheden die er zijn. Wat overblijft na jouw keuze verdwijnt in een anoniem afvalbakje.
Dat past in een tijd waarin individualisme ongebreideld groeit ten koste van verantwoordelijkheidsgevoel voor het wel en wee van anderen. Opofferen doe je alleen maar voor eigen gewin, of omdat je naasten daar op termijn profijt van kunnen trekken. Je moet er zogezegd meer uithalen dan je erin steekt.
Maar ik stel mezelf vaak de vraag: zijn we echt zo vrij?
Gevaar!
Dan merkt Edith in de verte wat beweging op, en slaakt bijna een kreet van schrik. Verderop eindigt het bos in een lichte plek, en achter de silhouetten van donkere stammen ziet ze gestalten lopen, rennen, en voelt ze meer dan dat ze het hoort dat daarginds gevochten wordt. Iemand vlucht de weg op, in hun richting, valt dan voorover en blijft liggen. Nu ruiken ze ook rook, en zien ze hier en daar vlammen oplaaien. Het is blijkbaar niet alleen hout wat daarginds brandt.
Eenzijdigheid en volksvermaak
Hoe bewust zijn we ons van onze vrijheid? Of hebben we die al opgegeven in ruil voor het gemak en de veiligheid? Willen we niet de informatie krijgen die nodig is om iedereen recht te doen? Of lopen we achter de onzichtbare leiders aan? #Organismiteit heeft vele gezichten…
6. Het Beest ontwaakt
Tot nu toe is dit verhaal geschreven vanuit ieders individuele denkwereld, zich verbindend met andermans gedachten om structuren te vormen en zich verder te ontwikkelen. Je voelt al snel aan dat er zoiets als #Organismiteit bestaat, maar van binnenuit is dat niet ter herkennen, net zomin als je de piramide waarin je opgegroeid bent, objectief kunt beschrijven. Daarom kiezen we in dit hoofdstuk een ander, aanvullend perspectief.