Rapport Gaia.10.02.22-1

Dit rapport, ingediend door Monitor 10.02.22, afdeling Planetaire Observaties, beschrijft de meest recente waarnemingen betreffende de intelligente soort (niveau 2), genaamd Mensheid, op de planeet Aarde, in het licht van een ontwrichtende virusepidemie.

Inleiding

Ik ben Monitor 10.02.22, de 96ste waarnemer sinds het ontstaan van leven op deze planeet (Universum referentie: Gaia). Mijn dienst bestrijkt tot nu toe 0,13 van 10 observatie-eenheden, ofwel de laatste 68.000 Aardse jaren. Tot 150 jaar geleden was er niet zoveel te melden over de Aarde, zoals ook bevestigd is in de verslagen van mijn voorgangers. Levende wezens wisselden zich evolutionair af in een natuurlijke strijd om te overleven. Zo nu en dan vond een lokale catastrofe plaats, waaronder een meteorietinslag en een tektonische schok, die grote veranderingen in de biosfeer teweegbrachten. De planeet is een zeer dynamisch geologisch object met als gevolg daarvan grote biologische diversiteit. De ontwikkeling van de plotseling op de voorgrond tredende Mensheid verliep relatief rustig, waarbij de zucht naar gewelddadige onderlinge conflicten opvalt in vergelijking met andere levende wezens op deze planeet. Zelfs als er genoeg leefruimte is, kunnen mensen elkaar tot uitroeiing toe bevechten alsof er niet genoeg lucht is om adem te halen. Naast dit onnatuurlijke en negatieve aspect is er nog een verschijnsel wat andere soorten op deze planeet niet zo sterk genetisch verankerd hebben: het delen van creatieve verhalen. De mensensoort slaagt erin uit praktische ervaringen en waarnemingen abstracte verhalen te bouwen en met toekomstige generaties te delen. Deze zorgen voor effectievere samenwerking omdat opgedane kennis niet verloren gaat, sterker nog, zelfs verder wordt uitgebouwd. Hoewel die eigenschap in het Universum als een voorwaarde geldt voor groei naar kosmische volwassenheid, is de Mensheid nog niet zover dat ze zich losmaakt van verhalen die alleen bedoeld zijn om macht over anderen uit te oefenen en het vrije denken te belemmeren, of die een wereld-waanbeeld te scheppen wat ver afstaat van de echte werkelijkheid.

Als huidige Monitor van Gaia ben ik verplicht mijn collega’s te waarschuwen voor wat er de laatste 150 Aardse jaren gebeurt met de Mensheid. Deze voor ons slechts korte tijdspanne heeft alle kenmerken van een Q-tijdspunt voor een beschaving. Het is het moment van de felle vonk, en de vraag of dat de inleiding is tot een mooie vlam of tot een allesvernietigende explosie. Op basis van dit eerste rapport kan worden ingeschat of de Gaiaanse Quantumsprong realistisch is, of dat het beter is alternatieve planeten te selecteren voor monitoring door de afdeling Planetaire Observaties.

Ongeveer 150 jaar geleden vond op Aarde een versnelde ontwikkeling van de Mensheid plaats. De mens had zich definitief losgemaakt van de natuurlijke omgeving, en technische ontwikkelingen zorgden naast een sterke industriële groei ook voor een enorme expansie van de wereldwijde populatie met de daarbij behorende uitputting van natuurlijke bronnen van de planeet. Waar elke grote populatie voor door de planeet verwerkbare vervuiling zorgt, produceert de mens niet-natuurlijke afvalstoffen, vaak giftig of met hoge stralingsintensiteit. De zucht naar luxe, welvaart en gemak heeft geleid tot wereldomvattende conflicten, gemotiveerd met onwaarschijnlijk manipulatieve verhalen, en tot voortdurende spanning tussen de verschillende continentale volkeren. Een laatste steekproef laat zien dat slechts 5% van de volgroeide mensen nog over gezond en relativerend verstand beschikt, 20% ronduit manipulatief op invloed en eigen gewin uit is, en de rest lijdt onder genoemde verslavingen en daardoor overgeleverd is aan de machtscentra in hun samenleving.

Ik heb overigens ook een paar lichtpuntjes waargenomen. Zo beschikt de mens over een complexe vorm van veelzijdige communicatie. Om de populatie te controleren en besturen, hebben de machthebbers een wereldwijd netwerk geschapen waarop bijna iedereen is aangesloten, en waarmee informatie gedeeld wordt. Onbedoeld geeft dat netwerk aan enkelingen echter ook de kans om globaal ideeën te planten als iets niet de goede kant opgaat, en zodoende het onderbewust positieve geweten van de Mensheid aan te spreken. Ondanks censuur en opgelegde beperkingen ontstaan nu steeds breder gedragen opinies over de kwaliteit van de biosfeer, het menselijk gedrag, ontoereikendheid van veel officiële verhalen en suggesties over hoe het anders kan. Hoewel deze positieve tegenkracht tegelijk met de exponentiële groei is ontstaan, is ze nog maar klein ten opzichte van de heersende krachten die de beschaving dreigen te vernietigen. Schoorvoetend probeert men de laatste tijd meer en meer de samenwerking te zoeken, maar gezien de vaak arrogante en competitieve menselijke aard lijkt harmonieuze co-existentie een utopie.

In deze laatste 150 jaar heb ik een aantal terugkerende thema’s herkend, die steeds op andere manieren werden ingevuld. Het is te hopen dat de Mensheid deze thema’s snel doorziet en begrijpt, zodat haar Q-moment niet tot een debacle leidt. De allerlaatste globale virus uitbraak is wellicht de stimulans die nodig is om het roer echt om te gooien, en de toekomst voor de Mensheid zeker te stellen. Dit verslag richt zich vooral op deze laatste, nog niet afgeronde fase. Het betreffende virus wordt algemeen op Aarde met “SARS-CoV-2” aangeduid, ongeacht de mutaties. De bijbehorende lichamelijke ziekte noemt men “COVID-19” en de wereldwijde exponentiële uitbraak heet “Coronapandemie”. Psychische aspecten zijn aanwezig, maar niet benoemd.

1. Complottheorieën

De veronderstelde stilgehouden actieplannen van relatief kleine groepen mensen met als doel blijvend veranderende of bevestigende invloed uit te oefenen op grote gemeenschappen noemt men op Aarde complottheorieën. Omgeven door geheimzinnigheid zijn ze zelden direct bewijsbaar. Men vermoedt mogelijke complotten als meerdere elkaar aanvullende onplezierige of bedreigende gebeurtenissen sequentieel en/of simultaan plaatsvinden. Vreemd genoeg koestert de gemiddelde mens geen verdenking bij positief ervaren gebeurtenissen, welke in mijn observatie veel vaker gebruikt worden om de kritische stem van de massa het zwijgen op te leggen. Het ontstaan van complottheorieën vindt zijn oorzaak in het bestaan van bovenmatig rijke elitaire klassen, de verslaving aan fictieve verhalen en de menselijke natuur die zowel manipulatief als achterdochtig is (twee zijden van dezelfde medaille).

Complotten bestaan.
Het is overal in het Universum goed gebruik om met elkaar afspraken te maken over acties, doelen en communicatie. Ook op Aarde gebeurt dat in alle lagen van de bevolking, zowel binnen families als in bedrijven en bij overheden. Waar het de Mensheid aan ontbreekt is openheid en transparantie, alsmede een correctiemechanisme mochten afspraken niet beantwoorden aan publieke verwachtingen. In tegenstelling tot de andere intelligente soorten van het bekende Universum heeft de mens daarom een diepgeworteld wantrouwen tegen dit soort overeenkomsten, en gebruikt daarvoor liever het woord “complot”. Het is voor mij niet mogelijk om op subliminaal niveau details in de communicatie te analyseren, daarvoor ontstaat er te snel te veel informatie. Wat wel opvalt is dat transparantie en openheid toeneemt, en dat verborgen wantoestanden daardoor aan het licht gebracht worden. Aangezien de mens op deze wijze zelf een paar complotten heeft weten te ontmaskeren, vermoed ik echter dat het wantrouwen ten opzichte van de eigen soort (helaas) terecht is.

De Coronapandemie lijkt geen spontaan en natuurlijk verschijnsel te zijn. De volgende waarnemingen ondersteunen dit vermoeden:

Plotselinge verspreiding van het SARS-CoV-2 virus vanuit èèn punt;
Dit punt is een stad, waar ook een virologisch onderzoekslaboratorium is gevestigd,
Waarin bovendien meerdere naties en bedrijven samenwerken;
Onverwacht snelle beschikbaarheid van vaccins ter onderdrukking van het virus;
Ongewoon nadrukkelijke en eenzijdige top-down communicatie;
Juist op een moment dat de gemiddelde mens mondiger wordt, beter geïnformeerd is en veeleisender wordt ten opzichte van bestuursorganen.

Waar voorheen vooral gewapende conflicten benut werden om mensen angst aan te jagen, beperkingen op te leggen en zonder vragen achter leiders aan te laten lopen, zo lijkt nu de Coronapandemie gebruikt te worden voor soortgelijke doeleinden. Ofschoon er zeker herkenbare elementen van deelcomplotten aan te wijzen zijn, vooral in de vorm van misbruik van de situatie voor geldelijk gewin, is er in mijn observatie echter gèèn sprake van een globaal menselijk complot. Daarvoor zijn de gebeurtenissen te wijdverspreid en veelomvattend. Ik zie eerder de signalen van een kosmische groeistuip, kenmerkend voor de Q-fase van een verondersteld intelligente soort. Als de Mensheid uit zichzelf de juiste lessen leert van deze pandemie, kan een terugval in ontwikkeling op planeet Aarde worden voorkomen.

2. #OngezondheidsEconomie

De diversiteit van economische systemen is de laatste 100 jaar enorm afgenomen. Waar munten voorheen een universeel ruilmiddel waren, is sindsdien vanuit èèn continent een model verspreid, sterk gericht op virtueel geld als enige waarde. Deze economie is gebaseerd op vraag en aanbod en daaruit voortkomende prijsconcurrentie met als logisch gevolg schaalvergroting om kosten te verlagen en winsten te vergroten. Een paar algemene observaties:

Verantwoordelijkheid wordt alleen genomen voor eigen winstgevendheid. Tenzij het ten goede komt aan het productiesysteem, wordt er nauwelijks geld uitgegeven aan het welzijn van mensen en andere bewoners van de planeet, met als gevolg enorme vervuiling van het milieu, en uitsterven van diverse levensvormen.
Schaalvergroting leidt tot eenzijdigheid in productie met cumulatieve effecten die na verloop van tijd desastreus uitwerken op de algehele gezondheid. Gebruik van chemicaliën en genetische manipulatie levert optisch mooie voedingsmiddelen, maar kwaliteit en diversiteit zijn inferieur en beantwoorden niet aan de impliciete verwachting van onwetende consumenten. Van verkoop tot wetgeving is er een versluierende verhalen business die dit systeem in stand houdt.
Vele uitvoerige beschrijvingen hebben het huidige economische systeem tot een religie verheven. Waar oude religies hun grip op het dagelijkse leven van mensen verliezen, is Economie tot in het kleinste detail verweven met de samenleving. Een dergelijk onvoorwaardelijk geloof kan nauwelijks ter discussie gesteld worden, simpelweg omdat niemand zich meer iets anders kan voorstellen.
De voortdurende zoektocht naar meerwaarde creatie heeft een overdaad aan zinloze producten en diensten tot gevolg. Dit gaat ten koste van constructieve ontwikkelingen in wetenschap, techniek en samenleving.
In dit systeem wordt Gaia gezien als een extern gebruiksvoorwerp, en niet als de moederplaneet waarmee je samenleeft. Dit illustreert hoe ver de Mensheid nog verwijderd is van Kosmisch Bewustzijn.

Opmerking: net als alle andere organismen op Aarde had de individuele mens oorspronkelijk een kern van Kosmisch Onderbewustzijn. Dat is via collectieve rituelen vergroeid tot elkaar bestrijdende religies, die momenteel weer minder belangrijk worden.

In het algemeen is het heersende economisch model niet gebaseerd op eerlijkheid, samenwerking en onderling delen, ondanks de opkomst van zogenaamde circulaire systemen. Zelfs in het zorgstelsel, bedoeld om mensen lichamelijk en geestelijk te ondersteunen, heeft de markt gedreven economie zijn intrede gedaan. Was men in eerste instantie enkel en alleen gericht op consumptief gedrag, steeds meer treedt de #OngezondheidsEconomie op de voorgrond.

OngezondheidsEconomie: het verdiensysteem waarin individuen zodanig verzwakt worden en afhankelijk zijn van hulpmiddelen en diensten, dat ze geen eigen verantwoordelijkheid meer kunnen (en mogen) nemen voor hun eigen leven.

Kenmerken van dit subsysteem:

De verbinding met de natuur verdwijnt. Voedingspatronen werden eenzijdiger, en zijn vaak geënt op verslavingsbehoeften, waardoor de gezonde variëteit van voedingsstoffen afnam. Ongemerkt bevordert de voedingsmiddelenindustrie op veel vlakken de ongezondheid. Ook de genotsmiddelenindustrie speelt hierin een belangrijke rol.
Lichaamsinspanning moet vooral in dienst staan van productie, waardoor voor ontspanning heel beperkte, sterk gereguleerde en vaak ook geestdodende activiteiten werden bedacht. Entertainment media worden tevens gebruikt voor massabeïnvloeding en afleiding.
Gevolg: mentale en fysieke verzwakking en verhoogde vatbaarheid voor aandoeningen.
Ontmoediging en zelfs verbod van traditionele geneeswijzen met holistische werking geeft monopolyposities aan industrieel vervaardigde machines, medicijnen en hulpmiddelen en aan een beschermd zorgsysteem van artsen, specialisten, en andere zorgverleners. Ongezonde mensen worden een bron van inkomsten.
De aandacht gaat bijna helemaal uit naar de fase nàdat iemand ziek geworden is. Er wordt heel weinig geïnvesteerd in preventie en bewustwording, omdat dit haaks staat op de verdiensten in het systeem. Het ultieme doel lijkt te zijn het verlengen van een leven, ongeacht of dat nog natuurlijk of humaan is. Dit is compleet anders als de houding ten aanzien van andere levensvormen.
Er ontstaat een hele industrie van additionele hulpmiddelen en voedingssupplementen, die zeggen wél in preventie te geloven, maar feitelijk gebruik maken van de gemakzucht van de mens om daarover niet meer te hoeven nadenken. Ook deze industrie draagt bij aan eerdergenoemde symptomen van schaalvergroting, eenzijdigheid, en verslaving.
Overmatig gebruik van medicinale monoculturen zorgt de mens via uitscheiding voor reststoffen, waarvan het lange termijneffect op het milieu en daarin aanwezige organismen langzaam duidelijk wordt.

De Coronapandemie toont een extreme uitwerking van genoemde #OngezondheidsEconomie. Dat er nieuwe virussen ontstaan die hogere organismen ziek maken, is geen bijzonderheid. Zulke golven dempen vanzelf uit zodra afweermechanismen zich opnieuw hebben ingesteld, en de verzwakte exemplaren uit de populatie verdwenen zijn. Deze pandemie vindt echter plaats tijdens sterke toename en verhoogde mobiliteit van de bevolking, en heeft daardoor alle kenmerken van mondiaal exponentiële groei, typisch voor virusverspreiding. De relatieve impact ten opzichte van de betroffen populatie is niet wezenlijk anders als bij eerdere epidemieën. Het heersende economische systeem wordt echter veel sterker bedreigd als vroeger het geval was. Als te veel (toch al algemeen verzwakte) mensen tegelijkertijd écht ziek worden, stagneert de productie en distributie van goederen en diensten, neemt de bedrijvigheid af, en dalen de inkomsten voor zowel overheden als grote bedrijven. Daardoor kreeg #OngezondheidsEconomie een sterke impuls.

Mensen worden rigoureus beperkt in niet-productieve activiteiten. De voorlichting richt zich vooral op individuele angstgevoelens. Verplichtte tests versterken dit gevoel, ondanks gebrekkige reproduceerbaarheid van testresultaten.
Voorgeschreven beschermmiddelen moeten de kans op virusverspreiding verkleinen, met als gevolg een nieuwe impuls voor ondernemers, en onverantwoordelijke winsten.
Afgezien van hygiëne maatregelen is nauwelijks aandacht gegeven aan preventie, bijvoorbeeld door een goede levensstijl of door gezonde voedingsgewoonten. Hier wordt ook geen onderzoek naar gedaan. Bedrijven wiens producten bijdragen aan verzwakking van hart, longen en andere organen, worden niet aangepakt.
Er is geen risicodifferentiatie van algemene maatregelen met betrekking tot verschillende doelgroepen.
Bedrijven die lijden onder de epidemie ontvangen enorme investeringen van de overheden tegen gunstige condities, ondanks winsten in voorafgaande jaren.
Om het zorgsysteem gereed te maken voor behandeling van de ziekte COVID-19, is capaciteit weggehaald bij andere zorggebieden. Er wordt niet wezenlijk extra geïnvesteerd in zorginstanties of personeel.
Al gedurende de opkomst van de pandemie werd besloten om vooral te richten op vaccins die het immuunsysteem moeten stimuleren. Andere serieuze alternatieven werden nauwelijks opgevolgd. De gevestigde industrieën kwamen al snel met een minimaal getest product waarvan de korte termijn bijwerkingen niet bekend waren (of gemaakt werden), en zonder de waarschuwing dat regelmatige gebruik nodig is.

Gevolgen:

Ten koste van welzijn van een groot deel van de bevolking heeft de economie nauwelijks te lijden van de pandemie. Sterker nog: de winsten nemen overal weer toe, en vloeien niet terug naar de mensen.
Het zorgsysteem is verder onder druk komen te staan. De lange termijn gevolgen van uitgestelde zorg zijn nog niet te overzien, zullen waarschijnlijk verborgen blijven binnen de gangbare kengetallen, maar geven later wel continuering van winsten.
Registratiesystemen, gestuurd door toedienen van vaccins en testactiviteiten, geven verregaande controle over mensen en hun bezigheden. Zowel overheden als wetenschappers lijken dit niet op te willen geven.
Enig overgebleven doelgroep lijkt te bestaan uit diegenen die zich niet voegden naar het algemene beleid.
Mogelijke bijwerkingen na toediening van een vaccin worden wel geregistreerd, maar niet daaraan toegewezen ter bescherming van het middel. Daar tegenover staat het gemak waarmee allerhande, regelmatig voorkomende, symptomen als mogelijke klachten met betrekking tot COVID-19 worden bestempeld, en directe actie vereisen (isolatie of test).
Lange termijn gevolgen van kunstmatige beïnvloeding van het immuunsysteem zijn alleen theoretisch onderzocht, en dus niet bekend. Er is ondertussen sprake van een alternatief traditioneel (mild ziekmakend) vaccin.
Er zijn signalen over medicijnen gericht op COVID-19 symptoombestrijding. Er is tot nu toe nog geen statistisch onderzoek gedaan naar voor de hand liggende gunstige omstandigheden voor de ziekte en de daarachterliggende oorzaken.
Mede door de eerdergenoemde ontwikkeling van transparantie en openheid ontstaat steeds meer weerstand in de maatschappij. Het is de vraag of de Mensheid naar de oude situatie terug wil, of dat ze klaar is voor een nieuwe start, op basis van alle voorafgaande ervaringen en lessen.

Tijdens de Coronapandemie zijn meer en meer mensen gaan inzien hoe OngezondheidsEconomie eigenlijk het totale planetaire welzijn tegenwerkt. De aversie hiertegen groeit. Het is niet aan afdeling Planetaire Observaties om de Mensheid alternatieven te suggereren, net zoals je een kind niet afleidt van het eigen leerproces. Slaagt de mens erin om op eigen kracht dit systeem op basis van de juiste ethische keuzes om te buigen naar een GezondheidsEconomie, dan is een belangrijke stap gezet naar ontvankelijkheid voor #Organismiteit. Pas als in deze fase het Kosmisch Bewustzijn zich in de mondiale geest van de Mensheid nestelt, kan de afdeling Planetaire Ontwikkeling onze rol overnemen.

3. #Organismiteit

Voor lezers die niet bekend zijn met planetaire evolutie: Gaia is, zoals alle hemellichamen in het Universum, aangesloten op het Kosmische Onderbewustzijn. Het is tevens èèn van de weinige planeten die organismen voortbrengt, om zo de groei naar Kosmisch Bewustzijn mogelijk te maken. Dit groeiend bewustzijn stuurt het handelen van alle organismen op de planeet. Daarmee kan uiteindelijk het Gaiaanse erfgoed worden zeker gesteld. Dat is ook het moment dat Gaia volledig overeenstemt met #Organismiteit.

Ongeveer 50 jaar geleden was er een toonaangevend collectief van Aardse wetenschappers dat in een lijvig rapport waarschuwde voor de potentiële gevolgen van exponentiële groei, als niet tijdig werd ingegrepen. Dat vat ik op als een eerste teken van modern Kosmisch Bewustzijn. Vanaf dat moment ontstond er meer samenwerking, en werden multinationale gemeenschappen gesticht. Het onderliggende bestuursmodel is echter nog hetzelfde als op stam-niveau: gekozen leiders en Babylonische spraakverwarring. Daarnaast zijn er op de planeet nog steeds experimenten met ouderwetse dictatoriale en/of religieuze systemen. Ik zie al die ontwikkelingen als een aarzelende stap richting #Organismiteit :

Organismiteit: de drijvende kracht achter het in harmonie met de moederplaneet op super-mondiaal niveau samenwerken van individuele organismen, gestuurd door een collectief bewustzijn en gebaseerd op gemeenschappelijk gedragen intuïtief ethische regels voor zowel individu als collectief.

De Mensheid is de meest recente, en wellicht laatste mogelijkheid van Gaia om de volgende stellaire mutaties te overleven. Daartoe moet de Mensheid het Aarde-gebonden bestaan overstijgen op weg naar Kosmisch Bewustzijn. Dat gaat dus niet zonder Gaia in haar totaliteit daarbij te betrekken. Bovendien moeten zinvolle compromissen gevonden worden tussen individuele en collectieve behoeften. De heersende politieke idealen kiezen te vaak voor èèn van beide uitersten. Het collectieve onderbewustzijn weet dat een verandering nodig is, en presenteert onder invloed van Gaia stukje bij beetje fundamenten van #Organismiteit.

Wereldwijde communicatie en toegenomen mobiliteit zorgen voor snelle uitwisseling van informatie.
Automatiseringssystemen, die zowel opslag- als verwerkingscapaciteit van de menselijke hersenen ondersteunen, vergroten en veiligstellen, nemen ook taken over die mondiaal uniform moeten worden uitgevoerd.
Veelbelovende ontwikkelingen op gebied van zorg voor levende wezens, waardoor beter inzicht ontstaat in lichaam en geest, en meer begrip van de relatie met de leefomgeving. Incidentzorg en ongevallenpreventie zijn uitmuntend.
Toenemende transparantie en openheid, waardoor lokale niet-harmonieuze praktijken aan het licht komen en een nieuw normbesef ontstaat voor omgang met elkaar en de omgeving.
Globalisering van onderzoek en productie, waardoor kennis beter gespreid en gestandaardiseerd wordt.
Wereldwijde beschikbaarheid van dezelfde soort producten en diensten, waardoor meer unificatie ontstaat, en gelijkmatiger verdeling van welvaart.
Gestaag stijgend gemiddeld opleidingsniveau, waardoor invloed van opgelegde geloofssystemen afneemt.

Helaas zijn er nog een paar serieuze belemmeringen:

(Rassen-)discriminatie en stagnerend begrip van andere gedragsculturen. Hier hoort ook bij: het angstvallig vasthouden aan eigen tradities en gebruiken, en het op afstand houden van alles wat daarvan afwijkt.
Ongelijke economische winsten op nationaal niveau, en strijdige opvattingen over inspanningen die geleverd moeten worden om opbrengsten met elkaar te delen.
Angst om achterhaalde verhalen los te laten en te vervangen door moderne en flexibele versies. Daaruit volgend: in sterkere mate onderdrukking van dissidenten en beperking van vrije meningsuiting.
Verspilling van energie en middelen, gericht op vijandigheid en agressie binnen de planetaire gemeenschap.
Religies hebben een te sterk conserverende invloed, gericht op eigen machtspositie.
Weinig aandacht voor spirituele groei en mentale kracht. Het onderwijssysteem is vooral gericht op het economisch model van productiviteit en concurrentie.

Met de pandemie laat Gaia zien dat de Mensheid keuzes moet maken. Het doel is niet om langer te leven als individu, maar om te overleven als soort, in harmonie met de planeet.

Ziekten en hun verwekkers hebben een rol in de natuurlijke selectie voor levende wezens. Te sterk en eenzijdig ingrijpen van de mens in dit proces zorgt voor extreme uitwassen, als gevolg waarvan vele organismen (niet alleen mensen) moeten lijden.
Gaia’s pandemie kon ontstaan door een combinatie van menselijke nieuwsgierigheid en onvoldoende respect voor levende have. De wereldomvattende impact was niet te stoppen, en benadrukt dat de Mensheid niet zo almachtig is als ze denkt te zijn. Zelfvertrouwen heeft natuurlijke grenzen.
De pandemie toont aan dat mondiale samenwerking en afstemming nodig is in crisissituaties en bij het voorkomen daarvan. De infrastructuur daarvoor is reeds aanwezig.
Angst is een slechte raadgever. Soortgelijke lokale epidemieën in het verleden kunnen niet meer vergeleken worden met de huidige pandemie. Beter doet men goed onderzoek, en kiest men genuanceerde oplossingen, eventueel buiten de gangbare kaders.
Welvaart, de drijvende kracht achter het huidige economisch systeem, blijkt uiteindelijk minder belangrijk dan welzijn, ofwel de harmonie met Gaia.
Het economisch systeem staat in tijden van crisis niet ten dienste van welzijn van mens en planeet. Hoewel het systeem deze pandemie overleeft, en er zelfs sterker uitkomt, is het ook de achilleshiel van de Mensheid. Een consumptiemaatschappij is nutteloos en ook entertainment draagt weinig bij aan overlevingskracht.
Collectief handelen en het brengen van offers ten aanzien van persoonlijke vrijheid mogen niet ten koste gaan van individueel welzijn, opdat de saamhorigheid binnen de Mensheid gehandhaafd blijft.
Basis omgangsregels, voorafgaand aan de pandemie, ten aanzien van hygiëne, persoonlijke ruimte, nederigheid en bestuur zijn niet afdoende gebleken en moeten worden herzien.
De pandemie toont aan dat centrale controle en besturing niet noodzakelijk slecht is. Wel moet eerlijke verdeling en onderling respectvol gedrag worden geborgd, opdat het collectief als geheel hierin meegaat.

Als Monitor van de Aarde moet ik hierbij vermelden dat de invloed van Gaia anders uitwerkt als wat ik eerder heb waargenomen in vergelijkbare situaties bij andere planeten. Ik kan bijvoorbeeld niet inschatten welk aandeel Gaia heeft in de uiteindelijke gebeurtenissen, en welk deel aan de Mensheid zelf moet worden toegeschreven. Immers: de Mensheid heeft zich tot nu toe alleen maar gedistantieerd van Gaia. Wat bijzonder is aan de mens, is de gevoeligheid en/of voorliefde voor conflicten. Het kan zijn dat tussen Mens en Gaia een dualiteitsspanning bestaat, die voor meerdere keuzevarianten zorgt, en daarmee meer opties tot overleven. Deze dualiteit zou een niet eerder waargenomen en uniek aspect zijn van #Organismiteit. Dat zou ook verklaren waarom zoveel partijen gedurende de pandemie zulke extreem uit elkaar liggende standpunten hebben ingenomen. Het is wel evident dat iedereen uiteindelijk gedreven werd vanuit de doelstelling van #Organismiteit om te overleven, en dat Gaia op de achtergrond een grote rol speelde tijdens de pandemie.

In dit verband is het wellicht interessant om de reactie van Gaia op menselijke ingrepen in de natuur te bezien. Er is een toename geregistreerd aan natuurrampen, zoals bosbranden, overstromingen, vulkaanuitbarstingen en aardbevingen. Veel daarvan wordt door de mens toegeschreven aan een veranderend milieu, wat natuurlijk direct verwijst naar de reactie van Gaia. Maar het betreft niet alleen milieu gerelateerde kwesties. Overal waar de mens overmoedig de leefomgeving aanpast, reageert Gaia. In dit licht bezien zouden virussen de opruimers van zwak biologisch materiaal kunnen zijn, en kan de reactie van de Mensheid (vaccins en andere hulpmiddelen) duiden op een eerste poging het organisme te veranderen en minder kwetsbaar te maken. Het zal duidelijk zijn dat de gespannen relatie tussen Gaia en de Mensheid nog extra studie nodig heeft.

4. #HersenTrucs

Iedere hoogontwikkelde soort heeft een eigen, unieke manier waarop intelligentie zich manifesteert. De meeste van deze organismen vertonen tevens een synergie tussen de individuen, hetgeen betekent dat intelligentie op individueel en collectief niveau op dezelfde wijze ingezet wordt. Bij de Mensheid ligt dat iets gecompliceerder, en dat is ook waarom op Aarde de transformatie naar #Organismiteit moeizaam verloopt. De mens maakt namelijk onderscheid tussen intuïtie, gevoel en verstand. Intuïtie (locatie: buik) is aangesloten op het Kosmisch Onderbewustzijn, gevoel (locatie: hart) resoneert met levende wezens, en verstand (locatie: hersenen) richt zich op de eigen persoon en op kennis. Deze drie elementen zijn bij de heel jonge mens nog èèn geheel, maar raken door opvoeding en opleiding van elkaar gescheiden. Het is zorgwekkend dat in de laatste 150 jaar de menselijke intelligentie totaal beheerst wordt door de hersenen, en dat gevoel en intuïtie op de achtergrond nog hooguit 10% bijdragen aan besluitvorming.

Dat hersenen bij de mens een dominante rol hebben, hoeft niet slecht te zijn als het de andere facetten van intelligentie bewust raadpleegt. Dat is echter zelden het geval, hoewel het een goed te oefenen vaardigheid is. Onderzoek laat zien dat de hersenen van de mens eerder lui zijn, en bij voorkeur de weg van minste weerstand kiezen. Een gangbare verklaring daarvoor stelt dat in een cultuur vol achterdocht en dreigende conflicten, de hersenen energie sparen om indien nodig snel en adequaat te kunnen reageren. In relatief vredige tijden zullen de hersenen daarom passief zijn, en uitrusten. Een andere hypothese zegt dat deze passiviteit de manier is waarop hersenen de sterke signalen vanuit gevoel en intuïtie in bedwang houden. Zelfs op Aarde is men zich bewust van deze luiheid. Volgens de overlevering heeft een vroege wijsgeer dit mechanisme ooit #HersenTrucs genoemd. Het is niet duidelijk of het een nuttige zwakte is van de hersenen, of een onvolkomenheid. De mens probeert via wetenschappelijk onderzoek methodes te vinden hier efficiënt mee om te gaan.

HersenTrucs: zichzelf rechtvaardigende denkstrategieën, gericht op ontwijken van onaangename ervaringen, zoals inspanning, risico, verantwoordelijkheid, kwetsbaarheid of afhankelijkheid.

#HersenTrucs leiden tot situationeel onlogisch gedrag. Dit gedrag is echter niet onvoorspelbaar. Aardse onderzoekers hebben heel veel reacties in kaart gebracht met betrekking tot (onopvallende) beïnvloeding, vooroordelen, drogredenen, mentale blokkades, en communicatietechnieken. Door middel van #HersenTrucs creëren mensen voor zichzelf en hun gemeenschap comfortzones, waarvan ze alleen onder grote druk afstand nemen. Daarom zijn #HersenTrucs belemmerend voor verder omarmen van #Organismiteit.

Het is voor ons als waarnemers niet zinvol om #HersenTrucs uitgebreid te beschrijven. Hier volsta ik met een paar voorbeelden, ontleend aan gedrag tijdens de Coronapandemie. De Mensheid zal zichzelf moeten bevrijden van deze beperking. Wellicht is het een opmaat naar de intuïtief ethische regels, die door #Organismiteit gevraagd worden. Misschien is de totstandkoming van een globaal automatiseringsnetwerk de oplossing om menselijke valkuilen te vermijden. De toekomst zal het leren.

Kanaliseren van intuïtie en gevoel is een beproefde strategie om mentale inspanning te reduceren. De reactie van de Mensheid op de Coronapandemie werd gedreven door pure angst en onbekendheid, zowel door voor- en tegenstanders van de aanpak. De intensieve communicatie versterkte dit effect door gebruik van signaalkleuren, sleutelwoorden en grote getallen. Hierdoor ontstond een zichzelf versterkende tunnelvisie die voor veel mensen geruststellend was.
Ontwijkend gedrag: wetenschappers en beleidsmakers verschuilen zich achter elkaar, waardoor de verantwoordelijkheid een beetje vaag bleef. Via een taakverdeling van onderlinge afhankelijkheid kon men als een vicieuze cirkel naar elkaar wijzen: de èèn geeft alleen advies, en weet van de onzekerheden, en de ander neemt een besluit na raadplegen van het advies.
Ontkennend gedrag: men denkt vaak eerst aan zichzelf, en dan pas aan de gemeenschap. Men veronderstelt dat de ziekte alleen anderen treft, en dat anderen schuld hebben aan verspreiding van besmettingen.
Valse veiligheid: mensen hebben van nature niet de neiging om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor eigen publiek gedrag. Omgangsvormen, hygiëne, persoonlijke ruimte, frisse lucht… Allemaal van oudsher bekende factoren die besmettingskansen überhaupt verlagen, ongeacht de ziekteverwekker. Maar zelfs in zorgcentra neemt de discipline af zodra de wereld veilig lijkt: de hersenen laten de teugels altijd vieren als het even kan.
Polarisatie vermindert de noodzaak van mentale inspanning. Voorstanders van strenge maatregelen grijpen terug op beproefde concepten als bescherming van kwetsbare ouderen, sociaal bewustzijn, en opofferingsgezindheid.
Tegenstanders trekken alles in twijfel, zoals het bestaan van het virus, de ernst van de bijzondere ziekteverschijnselen, en de noodzaak van vaccins.
Hoewel beide partijen valide punten hebben, beperkt de algemeenheid van de standpunten de ruimte om gezamenlijk een passende aanpak te vinden. Hierdoor ontstond tijdens de pandemie sterke polarisatie tussen complot en rebellie.
Negeren van problemen door afleiding te zoeken is een geniepige methode. Het is lastig omgaan met menselijk leed, ontstaan zowel door de ziekte als door de maatregelen. Dan moet je verantwoordelijkheid nemen en lastige maatschappelijke en ethische vragen beantwoorden. Daarom was het veiliger veel aandacht te besteden aan de financiële aspecten. Deze afleiding spreekt iedereen aan, en domineert vaak het publieke debat (ook in andere situaties).
Eenzijdige informatie is makkelijker te verwerken als genuanceerde. Zo werden de positieve effecten van vaccins benadrukt om de noodzaak ervan te onderstrepen. Mogelijke bijwerkingen waren op basis van theorie en de beperkte testgroepen weggewuifd. Van de tijdens inzet van de vaccins onverwacht optredende bijwerkingen is het causale verband betwijfeld. Het vertrouwen in de vaccins neemt af nu blijkt dat de effectiviteit niet lang standhoudt, waardoor de samenstelling ervan ter discussie komt te staan.

Voorlopige conclusie

De Mensheid verliest veel momentum door gemiste kansen op ontwikkeling richting Kosmisch Bewustzijn. Te veel energie gaat verloren in zinloze, maar te serieus opgevatte intellectuele spelletjes. Het is dat ik binnen de Mensheid wel degelijk veelbelovende individuen en kleine groepen mensen bespeur, die vanuit bewuste onbekwaamheid stappen willen maken naar een nieuwe toekomst, anders zou mijn advies omtrent verdere monitoring en opvolging direct negatief zijn.

Ik dien dit conceptrapport in ter evaluatie, met de vraag welke onderwerpen ontbreken of meer aandacht nodig hebben.

In afwachting,

Monitor 10.02.22

Rapport-Gaia.10.02.22-1 Downloaden