Tot zover is dit verhaal geschreven vanuit ieders individuele denkwereld, zich verbindend met andermans gedachten om structuren te vormen en zich verder te ontwikkelen. Je voelt al snel aan dat er zoiets als #Organismiteit bestaat, maar van binnenuit is dat niet ter herkennen, net zomin als je de piramide waarin je opgegroeid bent, objectief kunt beschrijven. Daarom kiezen we in dit hoofdstuk een ander, aanvullend perspectief.
Aanvankelijk waren mensen slechts dwalende sporen op het oppervlak van de Aarde, overgeleverd aan en in harmonie met de biosfeer om hen heen. Maar de mens kon iets bijzonders wat andere organismen minder laten zien: zichzelf ontwikkelen en aanpassen aan veranderende omstandigheden. Enerzijds ging men in groepen samenwerken en ontstonden daarmee individuele specialisaties. Anderzijds groeide de kracht van overgeleverde verhalen, uitgekristalliseerde gedachten met betrekking tot de omringende wereld, waardoor elke volgende generatie een betere basis heeft om op voort te bouwen. Was de weg naar de toekomst in het begin moeizaam en zwaar, door eerdere ervaringen met elkaar te delen en het reeds afgelegde traject te koesteren, gaat de vooruitgang steeds sneller. Dat is natuurlijk wel afhankelijk van wie het verhaal schrijft, en hoe flexibel we met verbeteringen omgaan. Met vallen en opstaan ontwortelt de mens zich uit Gaia’s biosfeer.
Al sinds de oermens is er een collectief onderbewustzijn. Er bestond altijd een besef dat er in de vorm van hogere machten méér is dan wat we waarnemen, een sturende kracht die we wel merken maar niet kunnen begrijpen of doorgronden. Verklaring en acceptatie werden gezocht in legenden, sagen, religies, transcendente ervaringen en uiteindelijk wetenschap en techniek.
Sinds de oudheid bereidt de mens zich ook al voor op het overleven van een naderende ondergang van de wereld. Of het nu de Eindtijd is, de Dag des Oordeels, de Apocalyps, Ragnarok of Armageddon, we zijn ervan doordrongen dat het aardse bestaan eindig is. In de huidige tijd schatten we de leeftijd van het zonnestelsel, berekenen we de kans op meteorietinslagen, en voorspellen we de toekomstige beschikbaarheid van grondstoffen en voedingsmiddelen. Ruimtevaart maakt ons misschien minder afhankelijk van de Aarde. Al dan niet bewust beïnvloeden we het milieu, bestuderen de veranderingen en gevolgen daarvan, en maken ons zorgen over de vaker optredende natuurrampen, zoals aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, overstromingen, mega-stormen en langdurige hittegolven met daaruit voortvloeiende grote natuurbranden. In deze tijd van exponentiële groei bestaat de mensheid uit samenklonterende clusters met hoge bevolkingsdichtheid welke de Aarde uitputten, en zo langzaamaan als een woekerend netwerk Gaia verstikken. Ter vergelijking: op Gaia’s tijdschaal is het bestaan van de mens momenteel een speldenprik van 0,005%. Daarbinnen vormt wetenschap pas de laatste 0,3%, en in het allerlaatste moment dáár weer van is de mensheid verworden tot een uitgezaaid kankergezwel op Aarde. We zouden makkelijk onze eigen ondergang kunnen worden.
Verborgen achter de dagelijkse gang van zaken is de mens dus vooral bezig om uiteindelijk te kunnen overleven. Gesteund door wetenschappelijke ontdekkingen, technische ontwikkelingen, en een wijdvertakt informatienetwerk als een wereldwijd zenuwstelsel, verandert het oude onderbewustzijn langzaam in bewuster leven en groeien. Daaruit voortvloeiende menselijke arrogantie leidt helaas al te vaak tot machtsmisbruik, verspilling van grondstoffen en uitputting van de Gaia-biosfeer. Rechtvaardigingen daarvoor worden gelukkig steeds beter herkend als #HersenTrucs. We hebben echter nog een lange weg te gaan van transparantie, ethische groei, acceptatie van diversiteit, en het vrijelijk delen van kennis en informatie. Dat is de weg naar #Organismiteit, datgene wat ons overstijgt, de geëvolueerde mensheid welke mogelijkerwijs in staat is om in de toekomst te overleven.
De werkelijkheid als gedachte in het individu evolueert naar een collectieve gedachte die bewaarheid wordt, naar een kennisorganisme wat ons regeert. Met een #OngezondheidsEconomie, die afhankelijkheid bevordert zodat de spontane diversiteit verdwijnt. Als laatste ontwikkeling wordt nu het individuele immuunsysteem lui gemaakt door het toedienen van specifieke, lichaamsvreemde stimulerende middelen. Pandemie en moderne oorlogen dwingen normvernieuwing af, en her-kalibratie van samenleving en omgangsvormen. Deze trend zal verder doorzetten, en het individu gaat geleidelijk aan gedwongen op in de massa. De geëvolueerde mensheid wordt het nieuwe Beest, het resultaat van voortschrijdende #Organismiteit. Media en informatie worden als vanzelf daarop afgestemd, inclusief de nieuwe verhalen die ontstaan, mengsels van halve waarheden en halve leugens in niet passende context, enkel en alleen bedoeld om het Beest versneld te laten ontwaken. Wat dat betreft herhaalt de geschiedenis zich net zoals vroeger grote rijken en religies ontstonden. De groei van collectief onderbewustzijn naar actief gedeeld bewustzijn is de opkomst van #Organismiteit op wereldschaal. De drang om te overleven gaat blijkbaar gepaard met verlies van individualiteit en identiteit. In die toekomst maken we allemaal deel uit van die hogere macht die we in de oudheid al intuïtief aanvoelden, en waarvan we zeiden dat een vonk in elke mens aanwezig is.
Dan is het Beest ontwaakt.