Eigenlijk zou ik, als de stroming van de tijd aan mijn voeten trekt, ongemerkt en stilletjes spoorloos willen verdwijnen, zodat de herinnering aan mijn gedeelde leven niet overschaduwd wordt al het gedoe rondom mijn dood.
Rapport Gaia.10.02.22-1
De Coronapandemie is een unieke gebeurtenis op de wereld, zo’n beetje als de afgelopen Wereldoorlogen (en heeft er ook wel wat van weg).
Statistiek en de macht van grote getallen
Wat mij verontrust is dat mensen zo enorm veel waarde hechten aan getallen. En dat je alleen maar mee mag doen in de discussie als je zelf ook gewapend bent met getallen, liefst nog dezelfde set als je gesprekspartner. Plotseling krijgt het woordje “normaal” een bijna mathematische betekenis.
Het Misverstand over Wetenschap
In de veranderingen van de komende tijd zal technologie haar verantwoordelijkheid niet kunnen ontlopen. De technicus en de technoloog zullen vaker met gewetensvragen worden geconfronteerd over kosten, praktisch nut en invloed op de aarde en de kwaliteit van onze leefwereld, en daarover bewuster transparant en openhartig moeten communiceren.
De teloorgang van de USA
Wat er nu in de USA gebeurt heeft natuurlijk impact op de rest van de wereld, maar mijn vermoeden is dat het einde van de machtsperiode van de USA nu in gang is gezet. Door de binnenlandse gevolgen van armoede, rellen en revolutie en langzame instorting van het bedrijfsleven zal het volk het meeste lijden. Het zal Amerika waarschijnlijk net zo vergaan als zovele andere landen waar een omwenteling plaatsvond, en dat is allerminst een fijn idee.
Introductie SARS-CoV-2
Ik hoor weinig achtergronden, en het lijkt alsof men verwacht dat iedereen de juiste technisch-wetenschappelijke basiskennis heeft. Maar dat is niet zo. De meeste mensen volgen de overheid omdat ze niet beter weten. Een grote groep is gefrustreerd door alle beperkingen, anderen geloven er niet in, en weer anderen begrijpen de soms zeer tegenstrijdige maatregelen niet.
Keuzevrijheid
Het is ons hoogste ideaal: maximale keuzevrijheid hebben en zelf weten wat goed voor je is.
Alsof je een menukaart voor jouw leven hebt met alle mogelijkheden die er zijn. Wat overblijft na jouw keuze verdwijnt in een anoniem afvalbakje.
Dat past in een tijd waarin individualisme ongebreideld groeit ten koste van verantwoordelijkheidsgevoel voor het wel en wee van anderen. Opofferen doe je alleen maar voor eigen gewin, of omdat je naasten daar op termijn profijt van kunnen trekken. Je moet er zogezegd meer uithalen dan je erin steekt.
Maar ik stel mezelf vaak de vraag: zijn we echt zo vrij?
Afval
Het is interessant om te merken hoe je verwachtingen over menselijk gedrag voor een belangrijk deel worden beïnvloed door uiterlijke schijn. Achter de façade die iemand publiekelijk ophoudt, schuilen vaak een paar minder rooskleurige zaken. Zolang die privé zijn, is er weinig aan de hand (hoewel je ook daar je vraagtekens bij kunt zetten als je denkt aan huiselijk geweld enzo), maar het wordt vervelend als de omgeving er last van heeft. Waarom zijn mensen zo onachtzaam als het om afval gaat? Juist in deze tijd, met erg veel aandacht voor de impact daarvan op ons leefmilieu?
“Het is en blijft jouw drol, die je ergens achterlaat! “
Ideale gezondheid
De laatste decennia zien we een toename van publieke aandacht voor gezondheid. Verscheidenheid verdwijnt. Binnenkort hebben we allemaal dezelfde gezonde genen. De langetermijneffecten van dit snelgroeiende systeem zullen aantonen in hoeverre we al gevangenen zijn van deze #OngezondheidsEconomie.
Eenzijdigheid en volksvermaak
Hoe bewust zijn we ons van onze vrijheid? Of hebben we die al opgegeven in ruil voor het gemak en de veiligheid? Willen we niet de informatie krijgen die nodig is om iedereen recht te doen? Of lopen we achter de onzichtbare leiders aan? #Organismiteit heeft vele gezichten…